In een galerie vol familieleden toont Bea van Huijstee onder de noemer ‘Familie’ personen en momenten van vroeger die ze schilderde naar aanleiding van oude foto’s en herinneringen. Haar man Tom Ruiter vertelt dat elke persoonlijke notitie een schilderijtje op zich is: een paars tafereel met een vader met zijn kinderen, kleuters in de weer met een kinderwagen of een weesmeisje met een pop. Je gebruikt het familiealbum
Toespraak van Tom Ruiter bij expositie Familie in Galerie Overstroom 18-1-25
Beste mensen, Lieve Bea
Na ruim acht jaar presenteer je weer een gedeelte van je werk in Galerie Overstroom, een prettige door Siep van der Werf gecreëerde plek.
Onder de noemer ‘Familie ’toon je de naar aanleiding van oude foto’s en herinneringen personen en momenten van vroeger. Elke persoonlijke notitie is een schilderijtje op zich. Zie een paars tafereel met een vader met zijn kinderen, kleuters in de weer met een kinderwagen of een weesmeisje met een pop.
Je gebruikt het familiealbum als landschap waaruit beelden gekozen kunnen worden waar je affiniteit mee hebt. De met jaartallen aangegeven personen en situaties getuigen vaak verstild hiervan in jouw herkenbare kleurgebruik. Zoals in het weeshuis (Maagdenhuis) waar je moeder het van Sinterklaas gekregen popje de volgende dag weer in moest leveren.
Ook mijn (Tom) familie kreeg aandacht. In de jaren 50 en 60 tref je ons gezin aan die in het ‘echt’ en wat stram op de foto gaan, of op de driewieler in de straat en later met een koffertje op stap in Slotermeer, de nieuwe tuinstad.
Als omlijsting van de families koos je de weergave van een verstild Frans dorp in de coronatijd in de Auvergne. Ook de vervreemde werkelijkheid in de parkeergarage met taart en slingers doet je even stilstaan.
Jouw moeder uit 1937 tenslotte heeft de pas erin om ons na het koesteren van het verleden aan te geven dat het leven van nu weer de basis is voor een nieuw familiealbum.
> Zie ook de pagina van de kunstenares