Opening expositie “Wandeling naar het strand” van Ferdi Visser

Bij deze tweede exposite in de na-coronatijd konden bij de opening van de expositie “Wandeling naar het strand” in Galerie Overstroom” op zaterdag 9 oktober weer veel mensen als van ouds binnen aanwezig zijn. Iedereen toonde zijn QR-code.
Het was een traditionele opening waarbij de schilder zelf de achtergronden en de werkwijze toelichtte:
“In mijn schilderijen met gekreukt papier kwamen de beelden van de wandeling naar zee en de theorie van Carlo Rovelli samen. De cellen, die ik maakte door gekreukeld papier op doek te lijmen, staan voor de celstructuur van de ruimte. … Ik las een paar boeken van Carlo Rovelli over de quantumwereld, de wereld van het onvoorstelbaar kleine, uitgelegd voor de leek. De ruimte is “korrelig” en is op het allerkleinste niveau opgebouwd uit een soort cellen.
Dit alles bleef vervolgens in mijn hoofd rond spoken en in mijn verbeelding zag ik in de
wereld om mij heen het elektro-magnetisch veld inderdaad oplichten. Ook zag ik met mijn
geestesoog de realiteit vorm krijgen in de onderlinge relaties van de ruimte-cellen,. Als een
soort kaleidoscoop’. De cellen, die ik maakte door gekreukeld papier op doek te lijmen, staan voor de celstructuur van de ruimte.

Mijn schilderijen vormen een analogie met deze vreemde wereld.

>> Naar de kunstenaar

Opening verhaal

Beste vrienden en belangstellenden.

In de e-mails waarin deze expositie werd aangekondigd, heb ik al iets verteld over de
aanleiding voor het maken van de schilderijen die hier nu hangen. Ik moest wandelen
vanwege een geblesseerde achillespees en ik las een paar boeken van Carlo Rovelli over de
quantumwereld, de wereld van het onvoorstelbaar kleine, uitgelegd voor de leek.
Zijn conclusies zijn gebaseerd op theorieën die de wetenschappelijke waarnemingen het best
beschrijven. En die conclusies zijn fascinerend en soms verbijsterend:
bijvoorbeeld:
- Alles om ons heen is ongewis. Niets heeft een eigen essentie. Alles ontstaat
voortdurend en uitsluitend in relatie tot iets anders.
- Tijd is mogelijk een illusie, die ontstaat uit de beperkingen van onze zintuigen.
- Het elektro-magnetisch veld is niet onzichtbaar, zoals altijd wordt aangenomen. In
alles wat we met onze ogen waarnemen, zien we dat veld juist voortdurend oplichten.
- De ruimte is niet zomaar een leegte waarin zich de realiteit afspeelt, maar heeft zelf
een structuur. De ruimte is niet oneindig deelbaar in steeds maar kleinere stukjes. Er
is een grens aan die deelbaarheid. Er is een kleinste stukje ruimte dat niet verder
gedeeld kan worden. Rovelli zegt: de ruimte is “korrelig” en is op het allerkleinste
niveau opgebouwd uit een soort cellen.
Dit alles bleef vervolgens in mijn hoofd rond spoken en in mijn verbeelding zag ik in de
wereld om mij heen het elektro-magnetisch veld inderdaad oplichten. Ook zag ik met mijn
geestesoog de realiteit vorm krijgen in de onderlinge relaties van de ruimte-cellen,. Als een
soort kaleidoscoop.

Mijn schilderijen vormen een analogie met deze vreemde wereld.
De cellen, die ik maakte door gekreukeld papier op doek te lijmen, staan voor de
celstructuur van de ruimte. De gekreukelde cel-structuur op het doek stuurde mijn hand van
cel naar cel en vormde zo mijn geschilderde realiteit, naar analogie van de relatie tussen de
ruimte-cellen, waarin de realiteit vorm krijgt.
Het oplichten van de kreukels staat voor het oplichten van het elektro-magnetisch veld.
Dit klinkt misschien erg kunstmatig en geconstrueerd.
Maar het grappige is dat, in ieder geval in mijn ogen, het resultaat volkomen
vanzelfsprekend aandoet.
Het schilderij “Verloren in de tijd” legt de nadruk op een andere associatie.
Het komt mij voor dat onze werkelijkheid is als spinrag in de ruimte-tijd. We hangen er in
vast. Ons gezichtsveld en onze bewegingsvrijheid zijn beperkt. Maar we zijn ons toch ook
vaag bewust van de duizelingwekkende wereld buiten het spinrag.
Ergens in die verbijsterende enormiteit van de ruimte-tijd bevinden zich mijn grootmoeder
en haar eerste negen kinderen. Zo heb ik geprobeerd ze te schilderen.
Kijk er naar, Ik hoor graag wat je er van vindt,
De tentoonstelling is geopend------------------------------------------------------------------------------------------------------