Opening expositie: “Hoogwatergeul” van Reinier Kamphuis

Zaterdag 15 augustus

“Naarmate Reinier ouder wordt, komt er steeds meer zwier in zijn werk, hij wordt steeds losser en vrijer. Hij kan wel beweren dat hij werd geïnspireerd door de rauwe en hoekige schilderkunst van de Duitse expressionisten, maar nu zie ik een fijnzinnige en gevoelige schilder met een eigen handschrift; grote gebaren, met een zwierige, virtuoze streek. “ Zo omschreef de fotograaf Hugo Rompa op de besloten opening (in verband met het Coronavirus) de schilderijen van Reinier Kamphuis.

Hij maakt de schilderijen die hij moet maken, zonder mee te willen doen aan de heersende mode en zonder zich bezig te houden met wat een ander ervan vindt. Geen gedoe, geen grote mond. Wat hij maakt is goed, weet hij ook zelf. 'Suggereren is belangrijker dan alles willen benoemen' vindt Reiniert. Natuurlijk, een schilderij van de IJssel is niet de IJssel maar de suggestie ervan en wat je herkent als een boom, is niet meer dan een verticaal lijntje aan de horizon, die ook niet meer is dan een vage streep, of zelfs dat niet eens. Wij vullen het zelf wel in en dat maakt goede kunst spannend; er valt steeds meer in te ondekken. Je raakt er niet op uitgekeken.'

>> Lees het hele verhaal van Hugo Rompa.

Zie ook www.reinierkamphuis.nl/