Kunstenaar: Andres Cimas

Andres Cimas (geboren in Barcelona in 1979) woont en werkt in Amsterdam. Vanaf jonge leeftijd heeft hij een tomeloze drang om te schilderen en tekenen. Hij is vooral autodidact en heeft wel veel creatief werk en training gehad maar het schilderen heeft hij zichzelf geleerd.
De thema's in Cimas' schilderijen zijn zeer breed, variërend van de klassieke oudheid tot het heden. Hij wordt mede geïnspireerd door de geschiedenis van de beeldende kunst en de werken van bekende schilders door de eeuwen heen. In zijn werk is er een menging van realiteit en fictie. Het is zijn visie op het leven: een werkelijkheid, gefilterd door een droomwereld. Het zijn menselijke mythische figuren in een landschap met veelal een blauwe tint. Omdat het persoonlijk is heeft het een intiem karakter.
Cimas experimenteert met verschillende materialen, variërend van industriële verf, van natuurlijke was en archaïsche materialen, zoals kalkverf. Hij maakt ook gebruik van oude technieken zoals encaustiek schilderen (met bijenwas). Deze wijze van werken creëert diepte in zijn werk. Het beeld verandert wanneer je het punt van observeren wijzigt.
Zijn werk resulteert in een rijke verscheidenheid aan picturale stijlen en verftexturen met een onirisch karakter. Daarmee wordt verwezen naar irrationele kanten van de mens, het on- of onderbewuste, de intuïtie, de droom. zoals we bij de surrealisten vinden.
Andres Cimas: “Wanneer je je eraan overgeeft treed je als het ware het werk binnen en vindt dan iedere keer verschillende aspecten en betekenissen terwijl je onbewust je eigen interpretatie creëert van wat je ziet.”

Exposities:
In de afgelopen paar jaar onder andere in Barcelona, Londen, Parijs en München, en in Nederland in Amsterdam, Amersfoort en Rotterdam in kunstgaleries en in verschillende hotels. Voor het tweede achtereenvolgende jaar was afgelopen zomer een schilderij van hem te zien in het familiemuseum in Maastricht. Andres woont en heeft zijn atelier in Amsterdam.

Meer over Andres Ramos: www.andrescimas.com

Kunstenaar: Bonne ten Kate

Bonne ten Kate (fotograaf/beeldhouwer,schilder)

schreef zelf deze biografie in juli 2012:

Ik ben geboren in 1934 geboren op het eiland Menado, deel uitmakend van het toenmalige Nederlands Indië. In mijn jongste jaren speelde ik met mijn vaders gereedschap in de werkplaats waar hij, naast zijn dagelijkse werk, onze meubels repareerde en van alles maakte. Dat gereedschap veranderde ik in excentrieke figuren, rare gezichten en groteske poppen. Ook mijn moeders keukenspullen en ons speelgoed moest er aan geloven. Mijn speelse producten werden niet altijd gewaardeerd, maar ze waren wel de oorsprong van mijn latere “schroothoopkunst”....’
Na de internering in Japanse concentratiekampen, werd ons gezin in 1946 naar Nederland gerepatrieerd. Op de middelbare school volgden zeven jaar colleges in de theologie, psychologie en kunstgeschiedenis, maar ik maakte geen van deze studies af. Mijn diepste wens was kunstenaar te worden, maar ook muziek en literatuur waren belangrijk voor mij.
Door omstandigheden begon ik in 1970 met fotograferen. Ik maakte foto’s van iedereen en alles wat me lief was: mijn zonen, mijn familie, mijn liefdes, naakten, landschappen, architectuur, dorpsfeesten, het circus. De foto’s vormden een dagboek van mijn leven……
De volgende 24 jaar werkte ik als freelance fotograaf. Daarnaast maakte ik kleine assemblages in alle mogelijke materialen.

In 1984 kwam ik voor het eerst op Malta. Ik maakte daar kennis met de Maltese kunstenaars en begon ook hun werk vast te leggen. Bijzonder vruchtbaar was de kennismaking met ‘de Miro van Malta’ Gabriel Caruana, ceramist, schilder, beeldhouwer. Van diens werk maakte ik twee fotoboeken die op Malta zijn uitgegeven.
Mjn voorkeur ging sterk uit naar dia’s. De intrede van de digitale fotografie heeft mij midden de jaren ’90 van de vorige eeuw aangezet tot de overgang naar het maken van sculpturen.
Met oud ijzeren gereedschap, hout en papier-maché creëer ik werken die menselijke of dierlijke figuren suggereren, fantasie koppen en beesten. Het materiaal vind ik op rommelmarkten, in boerenschuren en op straat.
Dit is wat ik uiteindelijk het liefste doe. In mijn piepkleine ateliertje, uitkijkend over de Amstel in het centrum van Amsterdam. Met mijn digitale camera maak ik nog voornamelijk foto’s van mijn werk en van mijn kat Sammy.
Behalve in alles wat ik dagelijks tegenkom, vind ik inspiratie in mijn vele boeken over moderne kunst en etnografie. Ook contacten met andere kunstenaars zijn voor mij van groot belang. Sommige kunstenaars hebben mij aangemoedigd. In mijn jonge jaren de schrijver, schilder en beeldhouwer Jan Wolkers, en de beeldhouwer Shinkichi Tajiri, later de al genoemde Maltees Gabriel Caruana, en Derek Nice, schilder en maker van sculpturen zowel in Engeland als op Malta.
En last but not least wil ik de grootvader van mijn werk noemen: de 16de eeuwse schilder Giuseppe Archimboldo, maker van de beroemde “Teste Composte”.

Over Archimboldo (aanvulling Siep van der Werf van galerie Overstroom van http://www.kunstbus.nl/kunst/giuseppe+arcimboldo.html):
Italiaans maniëristisch schilder Giuseppe Arcimboldo (ca. 1527- 1593) stelde compositieportretten samen uit losse, naturalistisch geschilderde voorwerpen uit het leven van alledag, zoals bloemen, fruit of boeken, waardoor hij treffende karakteriseringen bereikte, zoals bij ‘De Bibliothecaris’, die is samengesteld uit boeken, papieren en schrijfgerei. Een variant van dit procédé zijn de z.g. omkeerschilderijen, bijv. Scherts met groente. Als dit schilderij, dat een schaal met groente voorstelt, omgekeerd wordt opgehangen, dan vertoont het de kop van een tuinman.

Voor meer over Bonne ten Kate: zie www.bontekat.nl

Kunstenaar: Bjørn Vijlbrief

Bjørn Vijlbrief ziet overal structuren, abstracte patronen, lijnenspel

Bjørn Vijlbrief (1983, Amsterdam) is een autodidact in de fotografie. Al op jonge leeftijd kreeg hij zijn eerste camera. In 1999 ontdekte Bjørn de moderne architectuur in de buurt waar hij opgroeide: de kantoorgebouwen van Amsterdam Zuidoost. Hij ging op pad om de moderne architectuur in de stad (Amsterdam) beter te leren kennen en vast te leggen.

Na enige jaren ging met een nieuwe camera met een zoomlens een wereld aan details voor Bjørn open. Met de camera werd geëxperimenteerd met licht en donker, scherpte en diepte. Hij verdiepte zich in de fotografie om het maximale uit zijn camera te kunnen halen.

Hij liep de buurten van Amsterdam af om moderne architectuur maar ook oudere buurten te ontdekken en maakte duizenden foto’s. Waar veel mensen alleen de omgeving en de gebouwen zien, ziet Bjørn overal structuren, abstracte patronen zowel in de details als in de omgeving. Het lijnenspel van een moderne gevel of de spijlen van een hek, structuren van trappen en bruggen en weerspiegelingen zijn voorbeelden van Bjørns favoriete onderwerpen.

In 2014 werd zijn portofolio met foto’s vol lof beoordeeld bij het Centrum Beeldende Kunst Amsterdam Zuidoost en op de tentoonstelling “Mijn kunst” getoond.

Bjørn fotografeert nu naast moderne architectuur ook (semi) abstracte stadsfotografie en (abstracte) avondfotografie. Het zijn foto’s vol van details zoals originele weerspiegelingen, strakke structuren en abstracte patronen.

Bjørn werkt ook in opdracht.

Exposities:
Juli / Augustus 2014: Mijn Kunst (Centrum Beeldende Kunst, Amsterdam Zuidoost)
Juli / Augustus 2015: Mijn Kunst (Centrum Beeldende Kunst, Amsterdam Zuidoost)

Kunstenaar: Wilma Zaaiman

Wilma Zaaiman: ik omarm de stad en stad omarmt mij

Wilma Zaaiman (1949, Amsterdam) was als kind al helemaal gepassioneerd van tekenen en schilderen. Geef haar een pennetje met een potje Oost-Indische inkt, kleurpotloden, verf en een schetsboek en ze ging in de weer om iets of iemand vast te leggen.
Na de middelbare school volgde ze een opleiding tot binnenhuisarchitect waar haar tekentalent en creativiteit goed van pas kwamen. Daarnaast ging ze schilderlessen volgen bij de kunstschilder Jan Verheijen, die zijn atelier had op het Prinseneiland in het pand, dat tegenwoordig de Kunstkerk heet.
Bij de Onafhankelijken deed ze aan model tekenen.
Later ontwikkelde ze zich verder in de schilderkunst bij de vereniging De Zondagsschilders onder de bezielende begeleiding van Maarten Krabbé. Maria Heideveld leerde haar o.a. de techniek van het etsen.

Wilma gebruikt een uitgebreid palet aan materialen in haar werk zoals houtskool, pastel, aquarelverf, inkt, olieverf en ei-tempera. “Het fascinerende aan ei-tempera (pigment dat wordt aangemaakt met eigeel) zijn de prachtige kleuren, welke een poëtische sfeer uitstralen”.

Ze haalt haar inspiratie uit haar reizen, de natuur, de mens en de stad en haar architectuur. De kleuren van een steen of de vorm van een blad kunnen al een aanleiding vormen voor een nieuw werk.

De afgelopen jaren heeft Wilma haar focus sterk op de stad gelegd. Met grote regelmaat is ze op straat in Amsterdam te vinden. Druk tekenend neemt ze de stad in haar op, waarna deze tekeningen thuis in haar atelier met inkt verder worden uitgewerkt. Haar motto: “Dit is echt een passie: ik omarm de stad en stad omarmt mij”.

Wilma werkt ook in opdracht.

Groepsexposities:
Heineken galerij (1974), Amsterdam
Theater De Engelenbak (1975), Amsterdam
Van Goghmuseum (1975), Amsterdam
Andreas Ziekenhuis (1977 en 1978), Amsterdam
Het Glazen Huis, Amstelpark (1980 – 2010, om het jaar), Amsterdam
Beurs van Berlage (1985), Amsterdam
Mozes en Aäronkerk (1993 – 2013, elk jaar), Amsterdam
Buurthuis De Boomspijker (2000 en 2005), Amsterdam
Restaurant Goliath (Amsterdams Historisch Museum) (2001), Amsterdam
Eervolle vermelding voor de ingezonden pentekening door de jury van het museum
Atelier Centrum voor Beeldende Kunst De Zondagsschilders (2014), Amsterdam
Centrum Beeldende Kunst Amsterdam Zuidoost, Mijn Kunst (2015), Amsterdam

Exposities (solo):
Vrije Universiteit (2014), Amsterdam