Bea van Huijstee (1949, Amsterdam) schildert met acryl en/of olieverf op doek en maakt ook aquarellen, gouaches, tekeningen en grafiek.
Haar uitgangspunt is de mens. Naast de portretten in opdracht maakt zij werken van niet-aanwijsbare of herkenbare personen. Het is “de verbeelding van het leven en de mensen om mij heen.” Hierin is de uitdrukking van de stemming, de compositie of kleurkeuze het belangrijkst. Thema’s zijn o.a. het theater, man/vrouw, afstand/toenadering.
De laatste jaren zijn beelden uit haar ‘familiealbum’ een bron van inspiratie. Onder de noemer ‘in het licht van mijn herinnering’ gaf ze haar kinderjaren aan het strand en in haar geboortestad Amsterdam gestalte.
“Alvorens op het doek te beginnen maak ik tekeningen, composities en verzamel ander beeldmateriaal dat met het onderwerp te maken heeft. De compositie staat nog niet duidelijk vast, deze ontstaat al verkennend, schilderend aan vorm en kleur. Ik blijf sturen en zoeken tot het moment waarop het beeld op het doek mij “eigen” en vanzelfsprekend voorkomt. Dan beslis ik hoe ik verder doorschilder om kleur en vorm te optimaliseren zonder dat het schilderij mij te statisch of te bedacht wordt. Ik schilder vaak aan meerdere doeken; afwisselend. Dit om te ver doorschilderen te voorkomen en om afstand te houden.”
De opleiding schilderen op de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten te Amsterdam (1970 – 1975) gaf een stevige basis voor het uitgangspunt het kijken naar en het verbeelden van de werkelijkheid. Daarvoor volgde ze de opleiding modetekenen ze Academie de Schans/Amsterdam (1966-1970).
Bea was docente op verschillende opleidingen: Christelijke Hogeschool voor de Kunsten (beeldend), Kampen, de Hoge school voor de Kunsten (textiel), Amsterdam, Creativiteitscentrum Fluxus, Zaandam.
Nu geeft ze privéles schilderen en organiseert workshops portrettekenen en schilderen in eigen atelier en schilderweken in Frankrijk
Tentoonstellingen o.a. :
2002 Het Oude Raadhuis / Aalsmeer
2003 Stuwing Loods 6 / Amsterdam
2004 “Regels van de zee” Stuwing / Heiloo
2004 “Stadsgezichten” SAK Loods 6 / Amsterdam
2005 Kunstuitleen Alkmaar / Alkmaar
2006 “Salon” Arti et Amicitiae / Amsterdam
2006 “Eigen kleur” Loods 6 Stuwing /Amsterdam
2007 “ Zicht” groep JJABP Fort aan de Drecht /Uithoorn
2007 Gemeentemuseum Maassluis groep JJABP / Maassluis
2007 “Amsterdams Licht” SAK Loods 6 /Amsterdam
2008 De Kapberg / Egmond aan de Hoef
2008 Atelierroute Zaanstad/Wormerland
2008 Klein werk en miniaturen groep JJABP / de witte roos Amsterdam
2008 “Cleene Houttuin” groep JJABP / Middelburg
2009 Oosterkerk / Amsterdam
2009 Atelierroute Zaanstad/Wormerland
2009 Galerie Visee groep JJABP /Diepenheim
2010 De Verbeelding Stuwing / Amsterdam
2010 Galerie Zinc / Bergen
2010 Het Weefhuis / Zaandijk
2011 Galerie Visee / Diepenheim
2012 “Salon” Arti et Amicitiae / Amsterdam
2012 expositie “Zie de mens” De Kunstbox / Boxmeer
2012 met JJABP-groep De Witte Roos / Amsterdam
2014 Rosa Spierhuis / Laren N.H
2016 Het Weefhuis / Zaandijk
2016 De Witte Roos met JJBP-groep / Amsterdam
Werk is aangekocht door de gemeente Zaanstad, provincie Noord –Holland , ING-collectie en door particulieren in binnen-en buitenland.
Werk is in de kunstuitleen van Bergen, Alkmaar Zaanstad en Heerhugowaard.
Zie verder: www.beavanhuijstee.nl
Klik op de foto hieronder om een grotere afbeelding te bekijken.
Andres Cimas (geboren in Barcelona in 1979) woont en werkt in Amsterdam. Vanaf jonge leeftijd heeft hij een tomeloze drang om te schilderen en tekenen. Hij is vooral autodidact en heeft wel veel creatief werk en training gehad maar het schilderen heeft hij zichzelf geleerd.
De thema's in Cimas' schilderijen zijn zeer breed, variërend van de klassieke oudheid tot het heden. Hij wordt mede geïnspireerd door de geschiedenis van de beeldende kunst en de werken van bekende schilders door de eeuwen heen. In zijn werk is er een menging van realiteit en fictie. Het is zijn visie op het leven: een werkelijkheid, gefilterd door een droomwereld. Het zijn menselijke mythische figuren in een landschap met veelal een blauwe tint. Omdat het persoonlijk is heeft het een intiem karakter.
Cimas experimenteert met verschillende materialen, variërend van industriële verf, van natuurlijke was en archaïsche materialen, zoals kalkverf. Hij maakt ook gebruik van oude technieken zoals encaustiek schilderen (met bijenwas). Deze wijze van werken creëert diepte in zijn werk. Het beeld verandert wanneer je het punt van observeren wijzigt.
Zijn werk resulteert in een rijke verscheidenheid aan picturale stijlen en verftexturen met een onirisch karakter. Daarmee wordt verwezen naar irrationele kanten van de mens, het on- of onderbewuste, de intuïtie, de droom. zoals we bij de surrealisten vinden.
Andres Cimas: “Wanneer je je eraan overgeeft treed je als het ware het werk binnen en vindt dan iedere keer verschillende aspecten en betekenissen terwijl je onbewust je eigen interpretatie creëert van wat je ziet.”
Exposities:
In de afgelopen paar jaar onder andere in Barcelona, Londen, Parijs en München, en in Nederland in Amsterdam, Amersfoort en Rotterdam in kunstgaleries en in verschillende hotels. Voor het tweede achtereenvolgende jaar was afgelopen zomer een schilderij van hem te zien in het familiemuseum in Maastricht. Andres woont en heeft zijn atelier in Amsterdam.
Meer over Andres Ramos: www.andrescimas.com
Bonne ten Kate (fotograaf/beeldhouwer,schilder)
schreef zelf deze biografie in juli 2012:
Ik ben geboren in 1934 geboren op het eiland Menado, deel uitmakend van het toenmalige Nederlands Indië. In mijn jongste jaren speelde ik met mijn vaders gereedschap in de werkplaats waar hij, naast zijn dagelijkse werk, onze meubels repareerde en van alles maakte. Dat gereedschap veranderde ik in excentrieke figuren, rare gezichten en groteske poppen. Ook mijn moeders keukenspullen en ons speelgoed moest er aan geloven. Mijn speelse producten werden niet altijd gewaardeerd, maar ze waren wel de oorsprong van mijn latere “schroothoopkunst”....’
Na de internering in Japanse concentratiekampen, werd ons gezin in 1946 naar Nederland gerepatrieerd. Op de middelbare school volgden zeven jaar colleges in de theologie, psychologie en kunstgeschiedenis, maar ik maakte geen van deze studies af. Mijn diepste wens was kunstenaar te worden, maar ook muziek en literatuur waren belangrijk voor mij.
Door omstandigheden begon ik in 1970 met fotograferen. Ik maakte foto’s van iedereen en alles wat me lief was: mijn zonen, mijn familie, mijn liefdes, naakten, landschappen, architectuur, dorpsfeesten, het circus. De foto’s vormden een dagboek van mijn leven……
De volgende 24 jaar werkte ik als freelance fotograaf. Daarnaast maakte ik kleine assemblages in alle mogelijke materialen.
In 1984 kwam ik voor het eerst op Malta. Ik maakte daar kennis met de Maltese kunstenaars en begon ook hun werk vast te leggen. Bijzonder vruchtbaar was de kennismaking met ‘de Miro van Malta’ Gabriel Caruana, ceramist, schilder, beeldhouwer. Van diens werk maakte ik twee fotoboeken die op Malta zijn uitgegeven.
Mjn voorkeur ging sterk uit naar dia’s. De intrede van de digitale fotografie heeft mij midden de jaren ’90 van de vorige eeuw aangezet tot de overgang naar het maken van sculpturen.
Met oud ijzeren gereedschap, hout en papier-maché creëer ik werken die menselijke of dierlijke figuren suggereren, fantasie koppen en beesten. Het materiaal vind ik op rommelmarkten, in boerenschuren en op straat.
Dit is wat ik uiteindelijk het liefste doe. In mijn piepkleine ateliertje, uitkijkend over de Amstel in het centrum van Amsterdam. Met mijn digitale camera maak ik nog voornamelijk foto’s van mijn werk en van mijn kat Sammy.
Behalve in alles wat ik dagelijks tegenkom, vind ik inspiratie in mijn vele boeken over moderne kunst en etnografie. Ook contacten met andere kunstenaars zijn voor mij van groot belang. Sommige kunstenaars hebben mij aangemoedigd. In mijn jonge jaren de schrijver, schilder en beeldhouwer Jan Wolkers, en de beeldhouwer Shinkichi Tajiri, later de al genoemde Maltees Gabriel Caruana, en Derek Nice, schilder en maker van sculpturen zowel in Engeland als op Malta.
En last but not least wil ik de grootvader van mijn werk noemen: de 16de eeuwse schilder Giuseppe Archimboldo, maker van de beroemde “Teste Composte”.
Over Archimboldo (aanvulling Siep van der Werf van galerie Overstroom van http://www.kunstbus.nl/kunst/giuseppe+arcimboldo.html):
Italiaans maniëristisch schilder Giuseppe Arcimboldo (ca. 1527- 1593) stelde compositieportretten samen uit losse, naturalistisch geschilderde voorwerpen uit het leven van alledag, zoals bloemen, fruit of boeken, waardoor hij treffende karakteriseringen bereikte, zoals bij ‘De Bibliothecaris’, die is samengesteld uit boeken, papieren en schrijfgerei. Een variant van dit procédé zijn de z.g. omkeerschilderijen, bijv. Scherts met groente. Als dit schilderij, dat een schaal met groente voorstelt, omgekeerd wordt opgehangen, dan vertoont het de kop van een tuinman.
Voor meer over Bonne ten Kate: zie www.bontekat.nl
Bjørn Vijlbrief (1983, Amsterdam) is een autodidact in de fotografie. Al op jonge leeftijd kreeg hij zijn eerste camera. In 1999 ontdekte Bjørn de moderne architectuur in de buurt waar hij opgroeide: de kantoorgebouwen van Amsterdam Zuidoost. Hij ging op pad om de moderne architectuur in de stad (Amsterdam) beter te leren kennen en vast te leggen.
Na enige jaren ging met een nieuwe camera met een zoomlens een wereld aan details voor Bjørn open. Met de camera werd geëxperimenteerd met licht en donker, scherpte en diepte. Hij verdiepte zich in de fotografie om het maximale uit zijn camera te kunnen halen.
Hij liep de buurten van Amsterdam af om moderne architectuur maar ook oudere buurten te ontdekken en maakte duizenden foto’s. Waar veel mensen alleen de omgeving en de gebouwen zien, ziet Bjørn overal structuren, abstracte patronen zowel in de details als in de omgeving. Het lijnenspel van een moderne gevel of de spijlen van een hek, structuren van trappen en bruggen en weerspiegelingen zijn voorbeelden van Bjørns favoriete onderwerpen.
In 2014 werd zijn portofolio met foto’s vol lof beoordeeld bij het Centrum Beeldende Kunst Amsterdam Zuidoost en op de tentoonstelling “Mijn kunst” getoond.
Bjørn fotografeert nu naast moderne architectuur ook (semi) abstracte stadsfotografie en (abstracte) avondfotografie. Het zijn foto’s vol van details zoals originele weerspiegelingen, strakke structuren en abstracte patronen.
Bjørn werkt ook in opdracht.
Exposities:
Juli / Augustus 2014: Mijn Kunst (Centrum Beeldende Kunst, Amsterdam Zuidoost)
Juli / Augustus 2015: Mijn Kunst (Centrum Beeldende Kunst, Amsterdam Zuidoost)