Opening zaterdag 14 oktober

“Hoenderdos”: grappige naam eigenlijk, bedacht ik ineens. Fraaie kleding, zoals een fééstdos; en dàt niet alleen, het slaat óók op de vacht van dieren èn het verenpak van vogels…! En dan zie je het ineens vóór je: prònkende pauwen, en allerlei vogels uit-ge-dost met een prachtige vederdos! En precies dáár gaat het bij Marijke om: mensen; dieren; objecten kleurrijk, vròlijk en fééstelijk uit-dos-sen’.....

“Ik ben geen Inka, en ik heb de codes niet om echt te verstaan hoe precies de schilder deze vormen verbindt met de oude schatten van zijn cultuur, maar ik ben gevoelig voor de kracht die zijn schilderen uitstraalt. Als ik naar zijn inspiratie vraag, wijst Gavino Aguirre naar de wolken. Daartussen, in die bewegende poëzie, in die stille processie in de lucht, ziet hij ongekende vormen die, hoe grillig en waanzinnig ook, leven geven aan zijn schilderijen.” Zo vertelt Leonard Appel over het werk van……..

“Kiek gebruikt de kinderblik met die nieuwsgierigheid om ons te laten ervaren dat schoonheid kunnen beleven een groot goed is.” Zo leidde haar broer Hein de opening van de expositie “Ogentroost” van Kiek Jansen in op 20 mei.
“De tentoonstelling “Ogentroost” heeft niet alleen een prozaïsche naam, maar ook.………

“Irene maakt er geen geheim van hoe zij deze zwartwitten gemaakt heeft: door volstrekt nieuwe trucs en technieken in te zetten en dan maar te kijken wat eruit kwam. Soms was het resultaat dan teleurstellend en dan werd het resoluut weer verwijderd of overgeschilderd, maar er kwamen ook prachtige schilderijen uit voort waarvan zij later verklaarde: ‘Ik weet achteraf absoluut niet meer hoe ik het precies gedaan heb.’ Zo vertelt taalkundige Riemer Reinsma bij de opening over het werk van Irene Hertel

“Dit zwart-witte werk, dat ik persoonlijk als het hoogtepunt van Irenes oeuvre beschouw, nadert ook het meest de abstractie.....